Let’s Flip the Classroom!
Θεωρία στο Σπίτι – Πράξη στο Σχολείο
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στην ζωή μας έχουν επιφέρει πολλές αλλαγές στην νοοτροπία μας και έχουν παρουσιάσει μια σειρά από νέες ευκαιρίες και προκλήσεις για την εκπαίδευση. Οι νέες τεχνολογίες δίνουν τη δυνατότητα να επεκτείνουν την εκπαιδευτική πρόσβαση και την επιλογή και να κάνουν τη μάθηση πιο συμμετοχική και πιο εξατομικευμένη (Hylén, 2012).Η ανεστραμμένη τάξη(Flipped Classroom) έχει να κάνει με την αντιστροφή της προσέγγισης της διδασκαλίας και της νοοτροπίας, καθώς και με τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της διδασκαλίας από τον εκπαιδευτικό, στον εκπαιδευόμενο και στη διαδικασία της μάθησης. Πού βασίζεται; Η βασική ιδέα βρίσκεται στην αντιστροφή των εργασιών. Ότι γίνεται στο σπίτι τώρα θα γίνεται στο σχολείο και ότι γίνεται στο σχολείο θα γίνεται στο σπίτι. Ο εκπαιδευτικός έχει καταλυτικό και ρυθμιστικό ρόλο, δηλαδή φροντίζει να ανακαλύψει και να διορθώσει πιθανές παρανοήσεις και το μόνο που κάνει είναι βοηθά τους μαθητές του στην προώθηση της εκπαιδευτική πράξης. Στην ανεστραμμένη τάξη, οι δραστηριότητες παθητικής απόκτησης γνώσης (π.χ. παρουσιάσεις, μελέτη τεχνολογικού και εκπαιδευτικού υλικού, διαλέξεις) ανατίθενται από τον καθηγητή στο μαθητή για εργασία στο σπίτι. Αυτό μπορεί να γίνει με ποικίλους τρόπους, ανάλογα με τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό, τις δυνατότητες και τις προθέσεις του καθηγητή και ανάλογα με το αντικείμενο του μαθήματος. Το μοντέλο της ανεστραμμένης τάξης δεν επιβάλλει τη μάθηση, αλλά μεταμορφώνει την τάξη, την εκπαιδευτική διαδικασία και αυξάνει την αλληλεπίδραση με τους μαθητές. Όταν οι μαθητές αναλαμβάνουν την ευθύνη της μάθησης τους, τότε αυτορυθμίζονται και μεταλλάσσονται. Η μάθηση ανακαλύπτεται, φιλτράρεται, διερευνάται και διαχέεται από τους ομοίους στους ομοίους. Το να διδάξεις στο μαθητή πώς να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη και την πορεία της προσωπικής του μάθησης είναι πολύ πιο σημαντικό από οποιαδήποτε συσσώρευση πληροφορίας, γιατί είναι μάθημα ζωής. Οι μαθητές κατά την διάρκεια της ολοκλήρωσης μιας δραστηριότητας μέσω ενός κατάλληλα διαμορφωμένου διδακτικού σεναρίου, πραγματεύονται έννοιες και ενστερνίζονται ευκολότερα τα βασικά σημεία της διδακτικής ενότητας, αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη μάθησή τους και γίνονται περισσότερο αυτόνομοι στις αποφάσεις τους. Ο μαθητής ανακαλύπτει τη γνώση μέσα από ανακαλυπτικές διαδικασίες και διερευνητικές στρατηγικές. Σκοπός του εκπαιδευτικού είναι να βοηθήσει τους μαθητές να εξασκηθούν στη διερευνητική διδασκαλία και παράλληλα να αποκτήσουν συγκεκριμένη γνώση σχετικά με το αντικείμενο που εξετάζουν (Ματσαγγούρας,1998). Με αυτόν τον τρόπο, ο επαναπροσδιορισμός προς την επίτευξη μιας μαθητοκεντρικής εμπειρίας σε αντίθεση με τις παραδοσιακές δασκαλοκεντρικές προσεγγίσεις, αποτελεί βασικό στόχο της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσω της αντίστροφης τάξης.
(Ολόκληρο το άρθρο παρουσιάστηκε στο 2 Πανελλήνιο Συνέδριο “Εκπαίδευση στον 21 αιώνα:θεωρία και πράξη.Αναζητώντας το ελκυστικό και αποτελεσματικό σχολείο”. -ΕΚΕΔΙΣΥ, 19-20-21 Μαΐου 2017, στο Ίδρυμα Ε. Λασκαρίδη και στην Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d’ Arc στον Πειραιά.Το Συνέδριο τελούσε υπό την αιγίδα του Υπ.Π.Ε.& Θ.Τα πρακτικά του Συνεδρίου θα κοινοποιηθούν τον επόμενο μήνα).
ΒΑΣΙΛΙΚΗ Κ. ΜΟΥΡΑΤΙΔΟΥ
